Wanhoop, het begin van iets moois

Wanhoop is het gevolg van onmacht of onvermogen. Het geeft je een gevoel van vastzitten. Niet verder komen. Ik ken het thema ook. Het gevoel gevangen te zijn door omstandigheden. Blijkbaar is het de bedoeling dat je stil staat en in de wanhoop en onmacht gaat kijken, om te ontdekken wat het is dat zo wanhopig maakt. Mocht je in een fase van wanhoop zitten op enig moment en je afvragen wat je hier doet, weet dan dat dit een doel heeft. Dat er een les te leren is. Door dat te zien en omarmen, accepteren, kan het gaan loskomen en kun jij weer bewegen.

Een nieuw pad

Door te gaan kijken en ontdekken wat de aanleiding van de wanhoop is, veranderen de omstandigheden niet. Wat verandert is hoe jij erin staat. Hoe jij kiest te reageren op jouw omstandigheden. Aan welke gedachten en daaraan gekoppelde emoties jij ruimte geeft. Sommige gedachten zijn beklemmend, beangstigend, ontmoedigend of iets anders dat geen fijn gevoel geeft. Als je kunt zien dat die gedachten net zo waar zijn als andere, helpende gedachten, kun je kiezen. Welk spoor ga je nemen. Het ene spoor ken je en daar loop je vast. Het andere spoor loopt door onontgonnen terrein. Je moet je een weg banen. Hoe vaker je dit pad neemt, je kunt daar bewust voor kiezen, hoe beter begaanbaar het wordt.

Juist op momenten dat je wanhopig bent, is de eerste automatische respons het vervallen in oude reacties en vertrouwd gedrag. Je kiest dan onbewust voor het oude, vertrouwde pad. De eerste keer is het even zoeken naar de nieuwe route, omdat deze nog niet is aangelegd. Even puzzelen dus, wellicht onder begeleiding. Als je je echter bewust wordt van een optie die perspectief biedt, is dat de eerste stap op weg. Een einde aan het vastzitten is in zicht.

Op die nieuwe route kun je veel beter aanschouwen en terugkijken op wat je gewend bent te doen en te denken, wat tot de wanhoop en het vastlopen leidt. Als je die inzichten hebt, kies je makkelijker voor die nieuwe route. Ondanks het ongemak van de confrontatie met jezelf, met jouw eigen bijdrage in het vastlopen. Tegelijk geeft dat het besef dat je ook zelf verantwoordelijk bent voor jouw keuzes en de gevolgen, het vastlopen en de wanhoop.

Met vallen en opstaan

Het zal niet zo zijn dat, als je eenmaal het inzicht hebt en een nieuwe route hebt ontdekt, je vervolgens op de automatische piloot steeds die nieuwe route pakt. Die nieuwe route moet vele malen worden genomen, om hem te automatiseren. Je zult regelmatig getest worden, om in plaats van het comfortabele pad, het nieuwe pad te kiezen. En in een moment van wanhoop is de verleiding heel groot om wederom in oud gedrag te vervallen, zoals gezegd. Totdat je je patroon gaat herkennen, zodra je de oude afslag hebt genomen. Er gaat  vrijwel meteen een lampje branden dat je erop attendeert dat je op je oude spoor zit. Oja, dat was wat je niet meer wilde.

Zelfs met dat signaal, het besef en de wil om te veranderen, kan het best nog lastig zijn om over te stappen op het andere spoor. Gewoon, doordat dat nog niet zo sterk en comfortabel is. Het vergt volharding en een milde houding naar jezelf. Veranderen gaat met vallen en opstaan.

Vrijheid

De nieuwe route brengt eerst beweging en stap voor stap ga je, steeds meer bewegingsvrijheid ervaren. Het brengt je innerlijke vrijheid. Jouw vrijheid is jouw verantwoordelijkheid, dat is de les van wanhoop. Bedankt wanhoop dat ik je heb mogen ontmoeten. Je hebt mij het cadeau van vrijheid gegeven.